مسجد تراز انقلاب اسلامی

(مبانى و اصول و ارزش‌ها مسجد تراز انقلاب اسلامی)

پس از پیروزی انقلاب اسامی مساجد در بره‌های از زمان همانند صدر اسلام بعنوان کانون و سنگر اصلی، جایگاه واقعی خود را بازیافت. به‌طوری که نیروهای فعال در مساجد به‌طور مستقیم در متن انقلاب شرکت جسته و از مساجد، سنگر و خاکریز محوری و مؤثر برای پیشبرد اهداف انقلاب و پشتیبانی از آن ساخته شد. به‌گونه‌ای که مساجد، نقش کانون و پایگاه ارتباطی تودۀ مردم را در فرایند شکل‌گیری و تثبیت نظام برخواسته از متن انقلاب بر عهده گرفتند. اما متاسفانه پس از گذر از این دوران، توجه به سنگرهای اصلی انقلاب یعنی مساجد دستخوش بی‌مهری و غفلت و فراموشی قرار گرفت و کم‌کم از رونق دهه ۶۰ آن کاسته شد. اگرچه مقوله‌هایی همچون توسعه و سازندگی و گفتگوی تمدن‌ها و روابط بین‌الملل و نیز رفاه و عدالت اجتماعی از جمله کمترین آثار و برکات نظام و حاکمیت دینی است اما به‌دلیل دو عامل مرموز (نفوذ و غفلت) دستخوش حیلت «کلمه حقٍّ یُرادُ بها الباطل » گردید و به‌مرور با ایجاد فاصله بین نهادهای دینی و تربیتی با شاکلۀ دولت‌ها و نهادهای دولتی که نبض قدرت و ثروت عامه (بیت المال)را به‌دست داشتند؛ نقش مساجد و بلکه نهاد دین در گلوگاه‌های اصلی سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و هنری و تعلیم و تربیت کم‌رنگ و کم فروغ گردید. تا بدانجا که مقام معظم رهبری در مقاطع مختلف داد سخن به هشدار و اعلان خطر در آوردند، (اما دیگر آنچه که به‌جایی نمی‌رسید فریاد بود) در جایی از خطر ارتجاع و انفعال فرمودند و جایی دیگر از لیبرال دمکراسی و خطر نفوذ و فتنه‌های مرموز و تهاجمات فرهنگی و شبیخون و ناتو و ولنگاری و قتل عام فرهنگی و در نهایت خطر مسجد و امام جماعت سکولار و…!