در برشی از کتاب «رویای آمریکایی» میخوانیم:
در روز بیست و پنجم تیر 1367 حضرت امام خمینی با نگارش نامهای خطاب به مسؤولین عالی رتبه نظام جمهوری اسلامی، در زمینهی پذیرش قطعنامه 598 مطالب مهمی را بیان نمود که به واسطهی رعایت مصالحی اجازه انتشار عمومی آن نامه را در رسانههای گروهی نداد. معالوصف این نامه در سال 1383 یعنی شانزده سال پس از نگارش آن توسط آقای هاشمی رفسنجانی در رسانه های عمومی کشور منتشر شد. پیش از درج اصل آن نامه بهتر آن دیدیم تا از زبان ریاست وقت قوه قضائیه نظام و عضو شورای عالی دفاع که شاهد عینی وقایعی بوده که منجر به نگارش آن نامه شد روایتی گویا را بیاوریم. مرحوم سیدعبدالکریم کریمی _معروف به موسوی اردبیلی_ در این باب گفته است: در مورد مسأله پذیرش قطعنامه بحث مفصلی است که من یک بخشی از آن را در اینجا عرض میکنم شاید حدود دو سه شب پیش از اعلام رسمی خبر پذیرش قطعنامه بود که شبی قرار شد برویم پیش حضرت امام و ببینیم که نظر ایشان در این مورد چیست؟ ما پنج نفر بودیم آقای خامنهای آقای هاشمی آقای موسوی نخست وزیر و بنده حاج سید احمد آقا خمینی هم آنجا بود. ابتدا گزارشی از وضعیت جبهه به امام داده شد. آن کسی که بیشتر جبهه میرفت آقای هاشمی بود. بنابراین بیشتر گزارش میداد. امام گفتند: من {قطعنامه را} قبول نمیکنم وقتی که ایشان دیدند دوستان میگویند {پذیرش قطعنامه به} به صلاح است، گفتند: اصلا بریزند همهی ما پنج_شش نفر را هم بکشند؛ مگر چیزی میشود؟ هر روز این همه جوان در جبهه کشته میشوند، کشته میشویم. خب ما هم من به امام گفتم: شما الان دارید بهترین صورت قضیه را میفرمایید، زیرا اگر الان در اینجا موشکی بیندازند که ما با آن انفجار کشته شویم، نهایت مطلب این است که ما پنج، شش یا ده سال جلوتر مرده ایم.
- کتاب رویای آمریکایی؛ گلعلی بابایی
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.