راه خون

دست‌نوشته‌ و یادداشت‌های روزانه شهید غلامرضا صالحی

کتاب «راه خون»، به‌جز پیشگفتار، مقدمه، اسناد و عکس‌ها و نمایه‌، خاطرات شهید صالحی را در ۹ فصل شامل می‌شود که به‌ترتیب سال‌های نگارش و ثبت‌وضبط خاطرات تدوین شده‌اند. احمد دهقان می‌گوید دستنوشته‌های شهید صالحی بدون اغراق از مهم‌ترین دستنوشته‌هایی هستند که تاکنون راجع به جنگ نوشته شده و منتشر می‌شوند.

صالحی خیلی‌زود ابتدا در غرب کشور و سپس در جنوب و شمال غرب، در بالاترین سطوح جنگ و تصمیم‌گیری‌ها حضور پیدا کرد. اما اندیشه‌ها و وقایع زندگی‌اش به‌عنوان یک‌فرمانده گمنام تاثیرگذار، کمتر معرفی شده‌اند. با این‌وجود از او، انبوه یادداشت و دستنوشته به جا مانده که اندیشه‌ها و روزگار او را تشریح و مشخص می‌کنند.

تک‌جمله‌هایی در این‌یادداشت‌ها وجود دارند که حاصل سال‌ها تجربه جنگیدن و نبرد او هستند. در شبی که چند گروهان گردان عمار برای درگیری با عراقی‌ها در تاریکی پیش می‌رفتند، صالحی خود را به نیروهای گروهان باهنر رساند که بنا بود به دشمن حمله کنند و اعلام کرد عراقی‌ها روی جاده ابوقریب آمده و از رودخانه دویرج هم عبور کرده‌اند. و این، یعنی نیروهای عمار، چهارتاپنج‌کیلومتر بیشتر با دشمن فاصله ندارند. با حرکت ستون گروهان باهنر، صالحی قصد حرکت با نیروها را دارد که یزدی مانعش می‌شود. در نتیجه بنا می‌شود صالحی به سه‌راهی ابوقریب در کنار کوثری برگردد. یزدی و بی‌سیم‌چی‌هایش هم همراه با آخرین نفرات ستون به سمت دشمن حرکت می‌کنند. پس از درگیری‌ها و فشار سنگین دشمن، یزدی برای هماهنگی و تماس‌های بیشتر ناچار می‌شود مسافتی را به‌سمت عقب برگردد که با رسیدن به تجمع تعدادی از نیروها خبر شهادت صالحی را می‌شنود؛ این‌که انفجار گلوله توپ تانک کنار خودروی تویوتایی که صالحی و چندسرنشین دیگر در آن بوده‌اند، باعث شهادتش شده است. این‌اتفاق سه‌شنبه ۲۱ تیر ۱۳۶۷ رخ داد.