خروج از بن بست

در برشی از کتاب «خروج از بن بست» می‌خوانیم:
گردان‌شهیدصدوقی همزمـان بـا آغـاز عملیـات در شـب اول، قـرار بـود گـردان صدوقـی تپـۀ 320 واقـع در جـادۀ سـانواپا را تصـرف کنــد؛ امــا به‌دلیــل اشــتباه راهنمــا و گم‌کــردن مســیر ، ایــن گــردان حــدود یــک ســاعت و نیــم دیرتــر از آغــاز عملیــات بــه جــاده‌ای رســید کــه بعــد، معلــوم شــد جــادۀ تدارکاتــی دشــمن اســت کــه از جــادۀ ســانواپا تــا روی تپه‌هـا امتــداد دارد. تعـدادی از نیروهـای ایــن گـردان بــر روی جــادۀ ســانواپا مســتقر می‌شــوند تــا مانــع فـرار نیروهـای دشـمن یـا انتقـال نیـروی کمکـی بـرای آن‌هـا شـوند. بـا توجـه بـه همیـن مأموریـت، ایـن نیروهـا توانســتند حــدود یــک گروهــان از نیروهــای دشــمن را غافل‌گیــر و منهــدم کننــد. همچنیــن یــک گروهــان از ایـن گـردان در احتیـاط و یـک گروهـان دیگـر گسـترش پیـدا کـرده بـود کـه از چـم‌دام تـا زیـر تپـۀ سلمان‌کشـته پدافنـد کننـد؛ زیـرا قـرار بـود پـس از انهـدام نیـروی تأمیـن دشـمن دو گروهـان دیگـر نیـز بـه ایـن گروهـان ملحـق شـوند. دشـمن دور تپـه قرمـز را بـا میـن و سـیم‌خاردار بسـته بـود. جـز چنـد نفـر ، نیرویـی در آنجـا مسـتقر نبـود؛ چرا کـه دشـمن بیشـتر نیروهایـش را روی سـانواپا و سلمان‌کشـته متمرکـز کـرده بـود کـه درگیـری در آن مناطـق شـدیدتر بـود. ایـن چنـد نفـر هـم کـه احتمـالا بـرای استراق‌سـمع مانـده بودنـد، سـاعت 4 صبـح بـه اسـارت نیروهـای خـودی درآمدنـد. به‌طـور کلـی، طبـق بـرآورد، دشـمن روی تپـه قرمـز (320) بیـش از یـک گروهـان نیـرو داشـت. سـنگرهای خیلـی محکـم و ز یـادی (بیـش از 20 عـدد) در آنجـا ایجـاد کـرده بـود. همچنیـن مهمـات ز یـادی در ایـن منطقـه بـه دسـت نیروهـای خـودی افتـاد.