در برشی از متن کتاب «بچههای حمزه» میخوانیم:
دشمن پس از نبردهای زمستان سال 66 و برای تغییر در این موازنه، علاوه بر بینالمللی کردن جنگ و تدید فار بر ایران، بر این باور بودند که صحنه اصلی تغییر در موازنه جنگ بر روی زمین است و در صورت تغییر استراتژی از پدافند به آفند، میتواند با به دست گرفتن ابتکار عمل در جنگ و بازستاندن مناطق تحت تصرف ایران، شرایط لازم را برای پایان جنگ فراهم کند. بر پایه همین ملاحظه، در سال 1366 توان رزمی عراق با گسترش سازمان و خرید و تولید تجهیزات نظامی افزایش یافت، به گونهای که در نیمه دوم همین سال عراق تنها در منطقه جنوب، از فاو تا چنگوله 435 گردان نیروی پیاده، زرهی و مکانیزه در اختیار داشت که 130 گردان آن در احتیاط و 305 گردان درگیر بودند، در حالی که مجموع نیروهای ایران در این منطقه کمتر از 100 گردان بود. پیدایش وضعیت جدید در صحنه جنگ با افزایش در صحنه جنگ با افزایش توان عراق و در مقابل کاهش تدریجی توان ایران، به دلیل خودداری از بسیج نیرو در سال 1366 و زمینگیر شدن نیروهای سپاه در مواضع پدافندی (در منطقه فاو، جزایر مجنون، شلمچه و…) نگرانیهای جدیدی را نسبت به نتایج تهاجم احتمالی عراق به وجود آورد، به گونهای که در دی ماه سال 1366، طی جلساتی که فرماندهان برای بررسی وضعیت دشمن تشکیل دادند، بر این مسئله و ضرورت هوشیاری نسبت به آن تأ کید شد. به نظر میرسد برداشتی که نسبت به قدرت هجومی عراق براساس تجربه سالهای قبل به و یژه نتایج استراتژی موسوم به دفاع متحرک به وجود آمده بود، احتمال از سرگیری حملات گسترده عراق در مناطق مختلف و موفقیت آن همانند آنچه که تحقق یافت، پیشبینی نمیشد. اما تهاجم دشمن به فاو به دلیل اهمیت این منطقه همچنان مورد بحث و توجه قرار داشت. در آستانه سال 1367 به دلیل وضعیت حاکم بر جنگ و نگرانیهای موجود نسبت به گسترش دامنه جنگ، روند احتمالی رخدادهای سیاسی _ نظامی آن بیش از گذشته مورد توجه کارشناسان و رسانههای خبری قرار گرفت.
- بچه های حمزه؛ مسعود ده نمکی
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.